Tło i korekcja jasności
W trzeciej części pokażemy jak powinna przebiegać korekcja jasności i dostosowanie obiektów do tła naszego obiektu.
Po wykonaniu pierwszego planu pora przejść do tła, a następnie skorygować raz jeszcze wszystkie elementy kompozycji. W kosmosie światło jest o wiele bardziej kontrastowe niż na Ziemi, dlatego tego typu kompozycje przeważnie składają się z kilku jasnych elementów i wielu nieoświetlonych obszarów.
- Standardowo, zacznij od wczytania postępów naszej pracy.
- Następnie dodaj odpowiednie tło. Prawdopodobnie najbardziej poprawny astronomicznie byłby jednolity czarny kolor, ale takie tło nie wyglądałoby najlepiej na ukończonym obrazie. Dlatego lepszym rozwiązaniem jest użycie tła z mniejszą lub większą ilością gwiazd.
- Najbardziej precyzyjnym sposobem na zmniejszenie ilości gwiazd w tle byłoby ich pojedyncze usuwanie za pomocą pędzla, ale ponieważ byłoby to także niezwykle pracochłonne, szybciej jest ograniczyć światło najsłabiej świecących punktów używając panelu Poziomy.
- Najważniejszy punkt kompozycji znajduje się na środku obrazu, dlatego aby podkreślić jego znaczenie dodaj do tła lekką winietę.
- Kolejny punkt to zmniejszenie jasności i nasycenia samego dysku.
- Dla powierzchni planety również należy dodać winietę, ale musi ona zostać dopasowana do płaskiego kształtu. Jeżeli zastosowalibyśmy po prostu okrągłą winietę, Ziemia byłaby znacznie ciemniejsza po bokach, co nie wywoływałoby najlepszego wrażenia. Dzięki przekształceniu wszystkie jej krawędzie są równomiernie przyciemnione.
- Przy założeniu że światło słoneczne pada z góry, jasność całej kompozycji jest mniej więcej poprawna. Skały znajdujące się bezpośrednio pod dyskiem są prawie całkowicie czarne, ponieważ cieniuje je powierzchnia planety.
- Drobną kosmetyczną poprawką może być jeszcze delikatne rozmycie podłoża.
* Zdjęcie pochodzi z serwisu unsplash.com.